Pacjenci zgłaszający się do gabinetu stomatologicznego z powodu bólu zęba stanowią coraz mniejszy odsetek pacjentów przyjmowanych przez lekarzy dentystów. Częściej natomiast zdarza się , że pacjent przychodzi by poprawić wygląd swoich zębów. To charakterystyczny dla naszych czasów nurt, kiedy cała medycyna, nie wyłączając stomatologii, oprócz diagnozowania i leczenia chorób zajmuje się poprawą estetyki , a co za tym idzie dobrego samopoczucia pacjenta. Dentyści stają przed dużym wyzwaniem chcąc połączyć przywrócenie zdrowia i funkcji jamy ustnej z nienagannym wyglądem zębów. Z uwagi na fakt, że twarz to najbardziej widoczna część ciała , która definiuje człowieka przy pierwszym kontakcie z drugim człowiekiem pacjenci coraz częściej oczekują , że zmiana uśmiechu poprawi ich relacje z innymi ludźmi i pomoże osiągać sukcesy zarówno na polu prywatnym jak i zawodowym. Dziś żyjemy szybko, pracujemy szybko, śpimy szybko. Stomatologia nie może pozostawać w tyle. Pacjent oczekuje trwałych, ale i szybkich efektów. Potrzebujemy coraz to nowych materiałów, których estetyka nie ustępuje właściwościom mechanicznym. Stomatologia zachowawcza to już nie tylko leczenie próchnicy czy „łatanie dziur” .Obecnie wyodrębniła się nowa gałąź zwana stomatologią estetyczną, która wykorzystując możliwości poszczególnych dziedzin stomatologii odtwarza lub niejednokrotnie kreuje piękny uśmiech. Dzięki rosnącej świadomości i dbałości o zdrowie jamy ustnej rośnie liczba pacjentów, którzy w podeszłym wieku mogą pochwalić się „całym garniturem” własnych zębów. Ekstrakcja zębów to ostateczność, każdy ząb jest na wagę złota- wiedzą to już nie tylko dentyści.
Maksymalnie zadowalający efekt estetyczny przy minimalnej inwazyjności zabiegów – tego oczekują pacjenci i do tego dążą lekarze. Potrzeba również materiałów, które spełnią wymagania nowoczesnej stomatologii. W tym zakresie prym wiodą specjalne estetyczne systemy kompozytowe oraz techniki adhezyjne. Dzięki owym materiałom otwierają się dziś zupełnie nowe możliwości w zakresie wykonywania uzupełnień o naturalnej estetyce, bez konieczności przeprowadzania inwazyjnych preparacji, niezbędnych w przypadku prac wykonywanych w laboratorium protetycznym. Punktem odniesienia dla uzupełnień kompozytowych jest naturalny ząb. Nowoczesne systemy kompozytowe są w stanie niemal idealnie odwzorować naturę, przy braku konieczności inwazyjnych preparacji zębów. Chronią zatem tkanki zęba i pozwalają na dłuższe utrzymanie go w jamie ustnej. Zaletą tej grupy materiałów jest również możliwość reparacji w jamie ustnej w przeciwieństwie do uzupełnień porcelanowych, kiedy w wyniku pęknięcia czy odkruszenia pracy, jesteśmy zmuszeni wykonać nową. Estetyczne materiały złożone, stworzone zostały przede wszystkim z myślą o uzupełnieniach bezpośrednich w odcinku przednim i bocznym, których wygląd pod każdym względem przypomina estetykę zębów naturalnych. Estetyczne rekonstrukcje kompozytowe w odcinku przednim nie muszą wcale w niczym ustępować licówkom porcelanowym lub koronom pełnoceramicznym. W odróżnieniu od prac wykonywanych techniką pośrednią, bezpośrednie uzupełnienia kompozytowe można wykonać podczas jednej wizyty bez konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów laboratoryjnych. Przy konsekwentnym zastosowaniu aktualnych technik adhezyjnych można wykonać uzupełnienia doskonale sprawdzające się podczas obciążeń czynnościowych. Korekty estetyczne, których wcześniej można było dokonać wyłącznie poprzez zabiegi protetyczne lub ortodontyczne, dziś można już przeprowadzić preparując ewentualnie miejscowo tkanki twarde i odbudowując selektywnie materiałem kompozytowym inne obszary zęba. Przy pomocy kompozytów jesteśmy w stanie uzyskać poprawę wyglądu zębów niemal natychmiast. Szeroki zakres zastosowania estetycznych materiałów kompozytowych możemy podzielić na trzy grupy. Pierwszą z nich stanowią przypadki kiedy materiał uzupełnia ubytek tkanek zęba z zachowaniem jego naturalnego kształtu, przykładem mogą być zęby z próchnicą, czy ubytki niepróchnicowego pochodzenia, takie jak erozja, atrycja, abrazja. Do tej grupy możemy również zaliczyć zęby z niewielkimi wadami rozwojowymi oraz zęby przebarwione. W tym ostatnim przypadku połączenie wybielania z odbudową kompozytową daje rewelacyjne rezultaty. Również w przypadku licowania zębów z wieloma widocznymi wypełnieniami na powierzchni wargowej obrys zęba pozostaje najczęściej niezmieniony. Kolejna grupa to zęby , które z różnych przyczyn wymagają zmiany kształtu - tu również kompozyty przychodzą nam z pomocą. Możemy korygować znaczne wady rozwojowe włączając hipoplazję, amelogenesis imperfecta ciężką postać fluorozy, zęby stożkowate, zęby Turnera, przetrwałe zęby mleczne. Kompozyty są niezastąpione w przypadkach, w których występuje nadmiar miejsca w łuku zębowym. Nadmiar tez może być „faktyczny”-kiedy istnieje niewspółmierność pomiędzy szerokością zębów a szerokością łuków zębowych lub „ rzekomy” spowodowany utratą zębów lub brakiem zawiązków zębowych. W przypadkach zaników struktur przyzębia możemy korygować kształt zębów redukując przy pomocy systemów kompozytowych tzw. „czarne trójkąty”. Pracując z kompozytem można zmienić kształt, ustawienie zęba poszerzając, przedłużając rotując lub zmieniając nachylenie osi długich zębów lub grup zębowych.
Ostatnią już grupę zabiegów przeprowadzanych przy użyciu materiałów kompozytowych stanowią przypadki kiedy brakuje któregoś z zębów w odcinku przednim. Wykorzystując połączenie kompozytu z rusztowaniem na bazie włókna szklanego czyli tzw. most adhezyjny, możemy osiągnąć solidne i długotrwałe efekty niczym nie ustępujące tradycyjnym uzupełnieniom protetycznym.
Mimo przeważającej ilości zalet bezpośrednie uzupełnienia kompozytowe mają również swoje wady. Wymagają od pacjenta dyscypliny w kwestii wizyt higienizacyjnych oraz wizyt kontrolnych, ponieważ powierzchnia kompozytu starzeje się i od czasu do czasu wymaga ponownego wypolerowania czy odświeżenia. Pacjent powinien przestrzegać zasad perfekcyjnej higieny domowej z uwagi na fakt, iż powierzchnia kompozytu sprzyja większej niż w przypadku własnego szkliwa czy uzupełnienia porcelanowego agregacji płytki nazębnej. Wreszcie lekarz dentysta staje się nie tylko lekarzem ,ale również artystą, który tworzy uzupełnienie w ustach pacjenta i musi przewidzieć efekt końcowy zarówno estetyczny jak i czynnościowy. W technice pośredniej odpowiedzialność ta ciąży na techniku wykonującym uzupełnienie.
Pracując z kompozytem można zauważyć, że jest to materiał niezwykle elastyczny, o wielu możliwościach. Warto również podkreślić, że metody pracy są bardzo dobrze akceptowane przez pacjentów, co powoduje, że są oni zadowoleni z takiej formy leczenia. Każdy zadowolony pacjent to wielka satysfakcja dla lekarza…
Lek. stom. Magdalena Gortad - Żółkoś
Elektoralna Dental Clinc
zobacz więcej